Z perspektywy członka

Załatwiam sprawę u prezesa spółdzielni mieszkaniowej. Od słowa do słowa, zaczyna mu się ulewać na temat ciężkiego życia prezesa spółdzielni mieszkaniowej: a bo to ogromna odpowiedzialność, oczekiwania członków spółdzielni jeszcze większe, niech się pani cieszy, że nie jest prezesem spółdzielni mieszkaniowej, członkowie wszystko by chcieli za darmo, a czynszów płacić nie chcą, a jak się ich wezwie do zapłaty, to tylko oszukują, kłamią i to tak sprytnie, tak składnie, że oko im nawet nie drgnie, że prezes, człowiek przecież doświadczony, też da się nabrać, no zgroza po prostu, niech sobie pani wyobrazi - -

- Niech sobie pani wyobrazi: raz, na tym fotelu, tak! na tym, co pani teraz siedzi, siedział członek i mi w oczy patrzył!

Wyobraziłam sobie. No, zgroza.

więcej z działu: pajacyki