Syrenka kanonizacyjna z trenem czyli obraza uczuć estetycznych

Przypis od redakcji nr 1:
Los niektórych scenek polega na tym, że po zanotowaniu w kajecie leżakują i dojrzewają, aż nadejdzie wiekopomna chwila publikacji. Niekiedy właściwy moment nie pojawia się bardzo długo. Tak było i w tym przypadku. Dyskusja dziś udostępniona na scenkach odbyła się w 2011 roku Aż nagle na kanonizację - jak znalazł.

Rude de Wredne i Ewa wyciągają komórkę. Będzie zagadka: co jest na zdjęciu? Wszystkie głowy nachylają się nad stołem, rozwiązanie dodatkowo utrudnia mały wyświetlacz, na którym widać zaledwie zarysy obiektu. Odbywa się burzliwa dyskusja:

- To syrenka?
- Jaka syrenka, z taką czapką?
- Ale ma ogon i to całkiem spory!
- To nie ogon, to tren.
- Syrenki nie mają trenów, mają ogony.
- A co ona ma na ogonie?
- Bazylikę! Nie widać?!
- Syrenka z bazyliką? No, weź...
- A może to jest papież?
- Ten papież?
- No, a niby który?
- W sumie. Chyba papież.
- W sumie to niezły ma ten ogon.
- Tren!
- No, gdyby nie było tego papieża i bazyliki, to ten tren byłby całkiem fajny.

(Sopot,
sfotografowała i uczucia estetyczne
na szwank naraziła
Ewa)

więcej z działu: art. 196 KK

więcej z działu: impresjonizm socjologiczny

więcej z działu: znajomi podsłuchali i zobaczyli

Przypis od redakcji nr 2:
Źródła internetowe o obiekcie przedstawionym na zdjęciu są nader skąpe. Zgodnie z nimi jest to:
1) pomnik bł. Jana Pawła II (Sopot) pt. "Łódź Piotrowa Trzeciego Tysiąclecia" odsłonięty 3. listopada 2001 r.
(źródło ->)
2) pomnik na pamiątkę Jana Pawła II. „Nieopodal szczególnego miejsca kultu w Sopocie, kompleksu misyjno - kościelnego, znajduje się przepiękny pomnik Jana Pawła II. Pomnik przedstawia symboliczną postać Papieża wychodzącą z malutkiej repliki Bazyliki św. Piotra w Rzymie. Pomnik ufundowały córki i synowie z rodziny Serafin na cześć swoich zmarłych rodziców.”
(cytat oryginalny, błędy poprawione przez redakcję scenek, podkreślenie - redakcja,
źródło ->)
3) pomnik Jana Pawła II tzw. „Łódź Piotrowa III tysiąclecia” w Sopocie, o wymiarach 8m x 10m, autorstwa Jacka Kucaby
(źródło ->)

… a nie żadna syrenka. Z trenem.

Oglądając takie „arcydzieła” bardzo żałuję, że nie ma w prawie paragrafu analogicznego do paragrafu 196 Kodeksu Karnego dotyczącego obrazy uczuć religijnych, który dotyczyłby obrazy uczuć estetycznych, ściganej z urzędu. Rozumiem pewne trudności, wszak uczucia estetyczne są bardzo subiektywne i trudno poddające się precyzyjnej definicji. Niemniej jednak skoro udało się do kodeksu jakoś wepchnąć równie subiektywne i niechwytne religijne, droga została przetarta i z estetycznymi powinno być prościej. Pytanie tylko, przeciwko komu prokurator powinien sformułować akt oskarżenia: przeciwko autorowi tego wiekopomnego dzieła, przeciwko rodzinie, która je ufundowała, przeciwko miejskiemu architektowi, który zezwolił na jego postawienie czy też przeciwko Ewie, która dzieło uwieczniła na fotografii, następnie mi je pokazując i moje uczucia estetyczne na szwank narażając?

Że niby o gustach się nie dyskutuje? Że komuś to się może podobać, a nawet stanowić dla niego obiekt kultu? W sumie racja, z osobistym gustem jest tak samo, jak z religią i penisem. Jeśli je masz, to się nimi ciesz, ale nie wciskaj nikomu na siłę.