Deklaracja niepodległości

Moje doświadczenia, jako uczestniczki publicznych demonstracji, wieców, pochodów i innych imprez stadnych są w sumie niewielkie.

Brałam udział:

• W Marszach Ateistów i Agnostyków (w Krakowie, dwa razy) - z powodów światopoglądowych;
• W Zjazdach Apostatów (w Toruniu i w Warszawie) - z powodów jak wyżej;
• W demonstracjach frankowiczów (w Warszawie, trzy razy) - bo jestem frankowiczką;
• W Paradzie Równości (w Warszawie, jeden raz) - bo chciałam pokazać solidarność z moją przyjaciółką lesbijką oraz zobaczyć tych strasznych zboczeńców z piórami w dupie, o których tyle słyszałam, ale niestety nie było tam takich, więc się rozczarowałam.
• Aha, i dawno temu jeszcze w Marszu Żywych w Oświęcimiu, ale to jako dziennikarz, a nie uczestnik, co się chyba nie liczy. 
• No i w szkole podstawowej w obowiązkowych pochodach pierwszomajowych (kilka razy).

Marsz Niepodległości 2014

Może to niewiele, ale jednak jakąś skalę porównawczą mam.

Na własne oczy widziałam również dwa Marsze Niepodległości w stolicy. Od razu tłumaczę, żeby nie być, broń Boże, posądzoną o czynne uczestnictwo - poszliśmy tam jako obserwatorzy, wyłącznie popatrzeć, porobić zdjęcia i dowiedzieć się więcej o „prawdziwym patriotyzmie”.

Dowiedziałam się na tyle dużo, że już wiem, że nie jestem „prawdziwą patriotką”, ponieważ nie wyrywam płytek chodnikowych i nie niszczę przystanków autobusowych w stolicy swojego kraju (wnioski z ubiegłego roku), ani też nie krzyczę: „Cała Polska śpiewa z nami, jebać Żydów maczetami”, nie wznoszę też zachrypniętych ryków: „Narodowy radykalizm, teraz, teraz, teraz” (wnioski z tego roku) oraz nie rzucam z mostów ogłuszających petard innym Polakom pod nogi (wniosek z obu lat).

Swoją ciekawość zaspokoiłam, ale pozostały 2 pytania:

1. Dlaczego zachowania uczestników Marszów Niepodległości spowodowały, że określenie „prawdziwy patriota” kojarzy mi się z agresywnym chuliganem i gdyby ktoś mnie tak nazwał, potraktowałabym to jako obelgę?
2. Dlaczego tylko podczas przyglądania się zachowaniom polskich „prawdziwych patriotów” towarzyszy mi lęk i autentyczne poczucie zagrożenia? A podczas innych demonstracji nie? Bo przecież chyba nie z powodu tych płytek chodnikowych, zwierzęcych ryków, petard i wyciągniętych w górę pięści, których na innych demonstracjach brakuje?

Pewnie to dlatego, że nigdy na miano „prawdziwej patriotki” sobie nie zasłużę. Nie tylko z powodu tych płytek, które zostawiam w spokoju. Z wielu innych powodów też.

Więc może od razu złożę donos na siebie samą i będziemy to mieli z głowy. Będziemy mieli jasność i nikt nie będzie musiał niczego znikąd wyciągać. Sama wyciągnę.
Oto 19 moich grzechów głównych.
Oto moja deklaracja z okazji Święta Niepodległości.

Oto powody dla których nie chcę być i nie będę „prawdziwą patriotką”.

1. Jestem ateistką (nie wierzę w Boga/Bogów itp.)
2. Nie chodzę do kościoła (wbrew pozorom to wcale nie jest tożsame z ateizmem, niektórzy ateiści chodzą, bo co powie rodzina).
3. Mam nastawienie antyklerykalne (co oznacza, że nie chcę aby Kościół Katolicki wtrącał się w moje życie. Niech się wtrąca katolikom. I nie chcę, żeby wpływał na prawo, które będzie również mnie dotyczyć).
4. Nie jestem dumna z tego, że urodziłam się w Polsce (jak również z innych spraw wynikających z przypadku lub genetyki, na przykład, że mam stopę o rozmiarze 36, zielone oczy, krzywą jedynkę z przodu).
5. Jestem za prawem do aborcji (co nie znaczy że za aborcją - wytłumaczenie tutaj: http://scenki.blogspot.com/2011/07/nasz-syn-filipek-przyczynek-do-dyskusji.html).
6. Jestem za in vitro.
7. Jestem rozwódką, a moje małżeństwo było związkiem zupełnie niesakramentalnym, bo zawarłam je w USC i bez pomysłu na rozmnażanie się.
8. Obecnie żyję na kocią łapę (w sumie 12 kocich łap), a więc również w związku niesakramentalnym i na dodatek uprawiam seks w celach zupełnie nieprokreacyjnych.
9. Od 22 lat używam hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
10. Moja najbliższa przyjaciółka jest lesbijką
11. Moim współlokatorem w akademiku była osoba transseksualna.
12. Przez kilka miesięcy wynajmowałam mały pokój gejowi.
13. Przez kilka lat wynajmowałam mieszkanie Niemcom, a z jedną Niemką się bardzo skumplowałam.
14. Moja superwizorka jest pochodzenia żydowskiego.
15. Mam wykształcenie wyższe magisterskie (co oznacza, że jestem obrzydliwym wykształciuchem).
16. Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą czyli się samozatrudniam (co na pewno oznacza, że jestem wielkim przedsiębiorcą, oszustem podatkowym i kapitalistycznym krwiopijcą żerującym na narodzie).
17. Mam kredyt we frankach, a więc jestem chytrym spekulantem, który się połasił, a teraz wyciąga łapę do państwa.
18. Nie głosowałam na PIS (nie tylko w tych wyborach, ale w ogóle, nigdy).
19. Mam 3 koty (a nie, teraz to akurat dobrze...)

Więcej grzechów nie pamiętam i za żaden z wymienionych nie żałuję.

ps. Może przynajmniej spróbuję zakończyć patriotycznie, żeby było widać, że przynajmniej się staram i próbuję:
Bób, homar i włoszczyzna!!!
Jakoś tak chyba wrzeszczeli?

więcej z działu: impresjonizm socjologiczny

więcej z działu art. 196 KK

więcej z działu: polityczne