Kości z Jana Chrzciciela

Oglądamy w telewizji program popularnonaukawy (licentia poetica) na temat badania kawałków Jana Chrzciciela, a konkretnie jego kości otoczonych kultem jako relikwie i znajdujących się w jednym z kościołów. Naukowcy chcą potwierdzić tożsamość Jana, poddając starożytne paliczki badaniom genetycznym, a w programie co i rusz pada pytanie: a co, jeśli uda się jednoznacznie stwierdzić, że akurat ta relikwia nie jest podrabiana i są to autentyczne szczątki Jana Chrzciciela? Dla duchownych zarządzających szczątkami wystarczającym dowodem jest kult, jakim są otoczone. Naukowcy chcą się jednak bardziej postarać i znaleźć dowód naukowy.

Poza rozbawieniem towarzyszącym mi podczas całego programu, pojawiają się u mnie dwie refleksje:

• Co miałoby niby być jednoznacznym, naukowym potwierdzeniem tożsamości Jana Chrzciciela? Nawet, jeśli z paliczków uda się uzyskać w miarę dobrze zachowane DNA, to obawiam się, że może nie być go w żadnej nawet najlepszej policyjnej czy medycznej bazie danych. Stwierdzimy zatem jedynie, że istotnie, są to szczątki osobnika naszego gatunku. Można by jeszcze ewentualnie potwierdzić płeć, rasę, czy grupę krwi badanej osoby, ale z pewnością nie tożsamość.
• Niepowetowaną stratą dla naukawych podstaw wiary jest w tym kontekście wniebowstąpienie Jezusa. W związku z wniebowstąpieniem nie dysponujemy bowiem ciałem, z którego można by pobrać próbkę i zbadać genotyp. Połowa chromosomów od matki, połowa od ojca (Ojca?). Zwłaszcza ta połowa od ojca mogłaby być w tym przypadku badawczo ciekawa. Czy badanie genotypu Boga byłoby obrazą uczuć religijnych?

więcej z działu art. 196 KK