(opowiedziała babcia Zosia)
Ps. Janusz to mój ojciec. A Basia to jego siostra, moja ciocia i matka chrzestna. Babcia Zosia umarła trzy lata temu.
(opowiedziała babcia Zosia)
Ps. Janusz to mój ojciec. A Basia to jego siostra, moja ciocia i matka chrzestna. Babcia Zosia umarła trzy lata temu.
Piękne :)Również pamiętam takie babcine opowieści skąd się mój tatko i jego brat "wzięli" na tym świecie...jak sobie to przypomnę,to śmiać mi się chce jak pięknie się "wiła jak piskorz" hehe byleby nie użyć jakiś niedozwolonych słów i określeń :)
OdpowiedzUsuńNo, skoro dziadek prosił... :)))
OdpowiedzUsuńGdyby babcia nie pozwoliła, to by się ciocia Basia nie zasiała :)
OdpowiedzUsuńCudowna opowieść! Jak zgrabniutko i pięknie Babcia sobie poradziła aby zbyt mocno i zbyt dużo nie powiedzieć, ale jednak powiedzieć wszystko co trzeba :D
OdpowiedzUsuńDziadek musiał naprawdę strasznie, ale to strasznie prosić :D
P.S. Czy Ciocia Basia wie, że się zasiała?
Gdyby Dziadek Janusz nie był w wojsku i nie przyjeżdżał tylko na przepustki toby Ciocie obrodziły. Doobryyy siewca był z Dziadka Janusza. Uwielbiam babcine opowieści.
OdpowiedzUsuńKrystyno, od razu sprostuję: jak pisałam w postscriprum, Janusz to mój tata. Jego też zasiał dziadek Stanisław (zdrobniale zwany Stanikiem) podczas jednej z wizyt w domu :)
OdpowiedzUsuńMarianko, dziadek prosił bardzo bardzo :)
Elu, pytałam, czy Ciocia Basia wie, że się zasiała? :D
OdpowiedzUsuńOch, marianko... Chyba nie. A na pewno nie z takimi cudownymi szczegółami...Babcia takie historie opowiadała tylko mnie, kiedy już nie mieszkała w swojej chatce, tylko u cioci Basi, która wzięła ją do siebie pod opiekę. Z tej wsi, której nie ma nawet na mapach...
OdpowiedzUsuńA ja kiedy dotarło do mnie, że zaczęła się żegnać i dlatego opowiada mi historię swojego życia, wyciągnęłam zeszyt i notowałam jej opowieść. Jeszcze nieraz babcia Zosia zagości tutaj.
Wyobraź sobie jeszcze tę frazę: "...to i ja mu pozwoliłam. No i się Basia zasiała..." wypowiedzianą z takim miękkim, wschodnim zaśpiewem (babcia była z Podlasia)...
Może powinnam cioci Basi opowiedziec to właśnie tak, jak mnie opowiedziała babcia, jej mama?
Urocze są takie opowiastki babć :)
OdpowiedzUsuńJa do dziś żałuję, że nie rozpytałam moich dziadków o więcej historii z ich życia.
To wielka szkoda, bo wraz z nimi umierają całe światy...
OdpowiedzUsuń